កិច្ចការនៅក្នុងផ្ទះជាបំណិនជីវិត ដែលយុវវ័យគ្រប់រូបគួររៀន!

យុវជនជាទីស្រលាញ់! ពួកយើងខំរៀនខំសិក្សា ខំលត់ដំខ្លួនទាំងនៅសាលា នៅផ្ទះនិងនៅសហគមន៍ ពីព្រោះការលត់ដំ​នេះ​ ជាបំណិន​ធ្វើឲ្យយើងរឹងមាំនិងរឹងប៉ឹងនៅពេលអនាគតខាងមុខ។

នៅពេលដែលយើងត្រូវបានឪពុកម្តាយ លោកតាលោកយាយនៅក្នុងគ្រួសា​រនៅក្នុងសហគមន៍ដាស់តឿនប្រៀនប្រដៅ មិនមែនគាត់ស្អប់យើងទាំងអស់គ្នានោះទេ។ អ្វីដែលពួកគាត់ធ្វើគឺជាបំណងល្អ ដែលចង់ឲ្យយើងចេះ យើងដឹងសព្វយ៉ាង​ដើម្បីនឹងមានភាពរឹងមាំនៅពេលខាងមុខ។​

ពេល​យើង​ស្រណុកសុខស្រួលនៅពេលនេះ ខ្វះការលត់ដំ នឹងត្រូវជួបឧសគ្គនៅពេលខាងមុខ ព្រ យើង​​នឹងទន់ជ្រាយហើយងាយស្រួលនឹងចុះចាញ់ ហើយទទួលយកការបរាជ័យណាស់ ប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីយើងមានបំណិននៃការតស៊ូ ការពុះពារ ការលំបាក ក៏ដូចជាការលត់ដំពីក្មេងវ័យទៅហើយនោះ យើងនឹងមានភាពបន្សាំនៅក្នុងខ្លួន ហើយអាច​បត់បែន អាចដោះស្រាយបញ្ហា​​ឬក៏មានភាពរឹងមាំនៅក្នុងការប្រឈមនឹងបញ្ហា។

បំណិនជីវិតដែលឪពុកម្តាយ លោកតាលោកយាយចែករំលែកនៅក្នុងគ្រួសារ រាប់តាំងពីកិច្ចការផ្ទះនានាគ្រប់យ៉ាង គឺសុទ្ធតែជាមេរៀននិងជាបទពិសោធន៍សម្រាប់អនាគតដែលយើងនឹងត្រូវជួបប្រទះទាំងអស់គ្នាដោយចៀសមិនរួច។ ទោះបីជាយើងជាអ្នកដែលមានធនធាន មានសមត្ថភាពយ៉ាងណក៏ដោយក៏រមែងជួបស្ថានភាពដែលទាមទារបំណិនទាំងនេះជានិច្ច។

អ្វីៗដែលយើងជួយចែករំលែកនេះ វាសុទ្ធសឹងតែជាគុណសម្បត្តិ សម្រាប់យើងផ្ទាល់ជា​យុវជន ហើយនៅខាងក្រៅពិបាករករៀនបំផុត។​ មេរៀននិងការអនុវត្តនៅក្នុងគ្រួសារមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ ហើយមេរៀននេះ រៀននិងការអនុវត្តទន្ទឹមគ្នា ដូច្នេះកុំមើលស្រាល ហើយកុំខឹងនិងឪពុកម្តាយនិងលោកតាលោកយាយ​។​

ពួកយើងខ្លះដែលរស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានជីវភាពធូរធារអាចមានមេផ្ទះ ដូច្នេះហើយទើបបានជាយើងខ្ជិល ប៉ុន្តែការខ្ជិលនេះហើយគឺជាការបោះបង់មេរៀននិងបទពិសោធដ៏មានតម្លៃ។ សូមយើងគិតឡើងវិញ កុំដល់ពេលដែលយើងបានជួបទើបស្រែក​រកគេជួយ ហើយបើយើងស្រែកឲ្យគេជួយក៏គេមិននឹងងាយស្រួលជួយយើងគ្រប់តែពេលវេលានោះដែរ។​

កិច្ចការទាំងអស់នោះគឺជាកិច្ចការនិងជាការទទួលខុសត្រូវរៀងៗខ្លួនដែលយើងចាំបាច់ត្រូវតែចេះដោយខ្លួនឯង។​

សរុបមកវិញកិច្ចការណាក៏ដោយនៅក្នុងផ្ទះមិនមែនជាកិច្ចការថោកទាបឡើយ។ កិច្ចការទាំងនោះគឺជាមេរៀនជីវិតដ៏មានតម្លៃសម្រាប់អនាគត។ វាគឺជាកិច្ចការដែលនៅសាលាសឹងតែគ្មាន នរណាអាចបង្រៀនបាន។ សូមយុវវ័យកុំមើលស្រាលកិច្ចការនេះ នៅពេលដែលឪពុកម្តាយ ជីដូនជីតាប្រើគួរតែរីករាយនឹងធ្វើ ហើយរីករាយនឹងទទួលការស្តីបន្ទោស ពីព្រោះវាគឺជាមេរៀននៃបំណិនជីវិតដ៏មានតម្លៃសម្រាប់អនាគត​៕​

​