ហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស ព្រះចៅ ដែលពង្រឹងចក្រភពសន្តរ៉ូម៉ាំង អាឡឺម៉ង

ព្រះចៅអធិរាជហ្វ្រ៉េដេរីក ទី១ ហូហេនស្តូហ្វ៉េន ឬព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស​គឺជា​អធិរាជ​នៃ​ចក្រភព​សន្តរ៉ូម៉ាំង អាឡឺម៉ង​ពី​ឆ្នាំ​១១៥៥ រហូត​ដល់ព្រះអង្គចូលសោយទីវង្គត។

ព្រះចៅអធិរាជហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស ប្រសូតនៅឆ្នាំ១១២២ និងសោយទីវង្គតនៅថ្ងៃទី១០ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ១១៩០។ ដោយត្រូវបានប្រកាសជាអធិរាជនៅឆ្នាំ១១៥៥ ព្រះរាជាក៏មានឋានៈ​ជា​ស្តេច​អាឡឺម៉ង់ ស្តេចអ៊ីតាលី ស្តេចប៊ួហ្គូន និងស្តេចត្រាញ់ប៉ាឡាតាំងប៊ួហ្គូនផងដែរ។

ជាសមាជិកទី២ នៃរាជ្យវង្សហូហេនស្តូហ្វ៉េន ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បានទទួលតំណាង​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់នៃចក្រពត្រាធិរាជ។ គឺនៅក្រោមរាជរបស់ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស នេះហើយ​ដែល​ជាលើកទី១ ពាក្យ សន្ត ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីពិព៌នាចក្រភពសន្តរ៉ូម៉ាំងអាឡឺម៉ង។

ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស មានភាពល្បីល្បាញក្នុងសង្រ្គាមជាមួយបុរីនានានៅភាគខាងជើង​អ៊ីតាលី និងបានបំផ្លាញបុរីមីឡង់​នៅឆ្នាំ១១៦២។

បន្ទាប់ពីទទួលជោគជ័យលើរណសិរ្យឡំបាក​ដែលជាសម្ព័ន្ធមិត្តប្រឆាំងអាឡឺម៉ង​នៅសមរភូមិ​លីញ៉ាណូ​នៅឆ្នាំ១១៧៦ ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បានផ្តល់ស្វ័យភាព និងសន្តិភាព​ដល់​បុរី​នានា​នៅខាងជើងប្រទេសអ៊ីតាលី។

នៅថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១១៩០ ក្នុងអំឡុងសង្រ្គាមបូជនីយកិច្ចលើកទី៣  ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បានប្រើប្រាស់ទន្លេហ្គូកស៊ូ ណេរី នៅតំបន់អាណាតូលី​ នៅខណៈដែល​ព្រះ​អង្គ​ដឹកនាំ​​ទាហានរបស់ខ្លួនឆ្ពោះទៅកាន់ដែនដីប៉ាឡេស្ទីន។

ការមានអាយុវែង ព្រមទាំងឆន្ទៈរបស់ព្រះរាជាហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស ក្នុងការស្តារកិត្តិយ​ស និង​បង្កើន​អំណាចចក្រភព ដោយយកគំរូតាមស្តេចឆាឡឺម៉ាញ បានធ្វើឲ្យ​ព្រះ​ចៅ​ហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស មានភាពល្បីល្បាញខ្លាំងក្នុងចំណោមស្តេចល្បីៗ នៃមជ្ឈិមសម័យអឺរ៉ុប។ រហូតដល់​សតវត្សទី១៩ ព្រះអង្គបានក្លាយជាវរបុរសនៃចលនាជាតិនិយមរបស់អាឡឺម៉ង់។

នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១១៥៣ ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បានសម្រេចចិត្តបើកកិច្ចចរចា​ក្នុង​គោលដៅ​ធ្វើជាសម្ព័ន្ធមិត្តជាមួយរាជធានី កុងស្តង់ទីណូប្ល៍។​ ព្រះរាជាស្នើរៀបអភិសេភ​ជាមួយ​ព្រះម្ចាស់ក្សត្រី ប៊ីហ្ស៉ងតាំង ប៉ុន្តែការចរចាចំណាយពេលយូរ។ អេនសេល ដឺ ហាវ៉េលប៊ែហ្ស៍ ដែលជាមន្រ្តីសាសនាត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់រាជធានីកង់ស្តង់ទីណូប្ល៍ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ១១៥៤ ដើម្បីបង្ហើយលទ្ធភាពនៃការចងសម្ព័ន្ធមិត្ត។ គាត់ត្រឡប់មកវិញមុន​កំណត់​​នៅឆ្នាំ​១១៥៥ ហើយទំនាក់ទំនងជាមួយចក្រភពប៊ីហ្ស៉ង់តាំងស្ថិតនៅក្នុងភាពមិន​ច្បាស់​លាស់​ដដែល។    

នៅថ្ងៃទី៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១១៥៦ នៅទីក្រុងវូហ្សប៊ួ ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បាន​រៀប​អភិសេក​​ជាលើកទី២ ជាមួយព្រះនាង បេអាទ្រីស៍ ដឺ ប៊ួហ្គូន បុត្រីរបស់ស្តេចត្រាញ់ រ៉េណាល់ ទី៣ និងក្សត្រីអាហ្គាល់ ដឺ ឡូរ៉ែន ដែលជាអ្នកស្នងមរតកតំបន់ ហ្វ្រ៉ង់ស្ហ៍ កុងតេ។ ការរៀប​អភិសេក​នេះ បាននាំឲ្យព្រះអង្គហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស ទទួលងារជាស្តេចប៊ួហ្គូនផងដែរ។

នៅអំឡុងពេលនេះដែរ ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាង​ស៊ីជម្រៅ​នូវ​អង្គការ​ចក្រភព។ ពន្ធដារចក្រភព ត្រូវដាក់សម្រាប់ក្រុមគហបតី​អ៊ីតាលីដោយទៀងទាត់។ ដោយមាន​ការ​ផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានពីបុរីអ៊ីតាលីនានា នេះបានធ្វើឲ្យ​កេសប្រាក់របស់ចក្រភពបានពេញ។ កងទ័ពចក្រភព​ត្រូវបានកែទម្រង់។ ក្រុមវណ្ណៈអភិជន​ប្រដាប់ដោយដាវ​ ស្បថគាំទ្រសម្រាប់ការ​ប្រយុទ្ធ​​ដើម្បី​ចក្រភព ហើយទាហានស៊ីឈ្នួលកាន់តែ​ច្រើនឡើងៗ ក៏ត្រូវបានជ្រើសរើស​ផង​ដែរ។

ព្រះចៅហ្វ្រ៉េដេរីក បាកប៊ឺរូស បានពង្រឹងទឹកដីដែលដណ្តើមបាន ជាពិសេសដោយសារ​ការ​ពង្រីក​ទឹកដីតំបន់ធូរីង ភាគកណ្តាលអាឡឺម៉ងសព្វថ្ងៃ និងការស្ថាបនាទីក្រុងនានា ដូចជា ទីក្រុង​ប៉េហ្គូ និងជេមមីត នៅភាគខាងកើតអាឡឺម៉ងសព្វថ្ងៃ។